بی گناه غرق در گناه
خاطره تلخ وشیرین دنیا
من به تو "دل " داده بودم ... لعنتـــــــــــــــــــی که نسل ما نه سر پیـ از بود نه تـــــ ه پیاز ... نسل ما خود پیــــــــــــــــــ از بود ... که هر که مـــ ا رو دید گریه کرد کلمات گـــــــــــاهی بار معنایی خود را از دست می دهند ... این روزها " دوستـــــت دارم " ها دیگر قلــــــب کســـی را به تپش وا نمیدارد ! آدمی غـــــــــــــــــــــــــــ ـرورش را خیلی زیاد . شاید بیشتر از تمـــــــام داشتــه هــــایــش- دوســـــــ ت می دارد حالا ببین اگر خودش، غـــــــرورش را بـــه خـــــاطــــر تـــــــــــــــــــــ ـــو، نادیده بگیرد چه قدر دوســـــــــــ ـتت دارد ! و این را بِفهــــــــــــم آدمیـــــــــــــ ـــــــزاد این روزهــــایم به تظاهــــــــ ر می گذرد... به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیســــــ ت... چه سخت می کاهــــــــ د از جانم این "نمایــــــــ ش" از دنیـــای ِ واقــعـی و نــامــــــــ ــردیــاش ! پنــــاه آوردیــــم بــه دنیـــــــــــــ ـای ِ مـجــازی ! غــافـل از این کــه ، آســــــــــــــــــــــــــ ــمون ، هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ـــمون آسـمونــه ... قصه من به ســـــــــــــــ ر رسید... تو را هم تا خانه ات می رســـ انم...
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |